30.3.20

Κάθε μέρα

Κάθε μέρα περνά σα δίσκος που πηδάει
Στο ίδιο τραγούδι
Γρατζουνισμένη ζωή
Μια γάτα που βγάζει νύχια στο χάδι
δίπλα σ' ένα μπονζάι με ledακια και απίστευτα χαμηλή τιμή

Κάθε μέρα πλέω δίπλα σε μια βάρκα
Ένα παρατημένο αξιοθέατο σε μια πλατεία στολισμένη για κάποια ψεύτικη γιορτή
Με μαραμένα λουλούδια
Που τα δώρισαν φρέσκα

Κάθε μέρα γιορτάζω απόκριες
χωρίς μάσκα
μα με αμφίεση κι ένα προσωπείο
χωρίς ταυτότητα
Σα νηστίσιμα φαγητά υψηλής γαστρονομίας
πιο κρύα μέσα παρά έξω

Κάθε μέρα αφήνω το δίσκο που πηδάει
να παίζει
γιατί έχει βιολιά
Και έτσι θυμάμαι ότι μπορώ ακόμα να κλάψω

Δεν υπάρχουν σχόλια: